Virtuositeit
De term 'virtuositeit' bestond al eeuwen voordat er sprake was van muziekopnames en de commercialisering van de 'muziekindustrie' zoals we die nu kennen. Aanvankelijk een term gereserveerd voor de briljante klassieke musici als Paganini en Stravinsky, later ook van toepassing op de groten in de jazz zoals Miles Davis of Charlie Parker. In de popmuziek echter is het een term die is weggelegd voor enkelingen. Steve Vai is zo'n virtuoos in de ware zin van het woord. Perfectionistisch in elke muzikale stijl die hij ter hand neemt en altijd zoekend naar de grenzen van het mogelijke qua speeltechniek en compositie. Zappa & Whitesnake
De eerste muzikale liefde van Steve Vai is de musical. Als tiener groeit hij op onder invloed van progrock en hardrockacts als Led Zeppelin, maar ontdekt ook snel hedendaagse componisten zoals Stravinsky en Bernstein. Al deze invloeden lijken begin jaren tachtig samen te komen in de periode dat hij deel uitmaakt van de band van Frank Zappa. Vai speelde niet alleen de meest gecompliceerde gitaarpartijen, hij was ook verantwoordelijk voor het noteren van partituren en arrangementen van Zappa. Later in de jaren tachtig speelde Vai als gitarist in een aantal hardrockformaties zoals Alcatraz, Whitesnake en bij vocalist David Lee Roth. De EP Flex-able (1984) is de eerste solo-release van Vai en markeert het begin van een indrukwekkend solo-carriere. Met de best-seller Passion & Warfare (1990) laat hij zien dat de grenzen van het gitaarspel nog lang niet zijn bereikt. Sindsdien heeft hij een indrukwekkend ouevre opgebouwd dat inmiddels meer dan acht solo-releases beslaat. Steve vai - de missing link tussen eigentijdse muziek en de Rock 'n Roll-gitaarsolo
Wat is het geheim van de gitaar? Hoe maak je van virtuositeit een middel en geen doel? Wat is de overeenkomst tussen Ravel en Hendrix? Welke invloed heeft gezond eten op mooi spelen? Gitarist Steve Vai oefende jarenlang als een bezetene. Hij maakte een intensieve studie van zijn grote muzikale voorbeelden en werkte met hen. Het resultaat is een onnavolgbare techniek en een verbluffende virtuositeit. Maar, hoe maak je deze kwaliteiten ondergeschikt aan waar het eigenlijk om gaat: de artistieke, gevoelsmatige inhoud van je muziek? Gaat het om 'welke noten' of vooral om 'hoeveel noten'?Steve Vai weet het. Voor actuele informatie en prachtige foto's (ook van het Metropole Orkest) kunt u terecht op zijn erg complete site: www.vai.com.
Vai/Gash 
