Als Raymond van het Groenewoud in 1964 The Beatles ontdekt, schuift hij zijn bestaande toekomstbeelden opzij. Raymond, dan veertien, wil niet langer voetballer of de nieuwe Toots Tielemans worden, maar Beatle. Hoewel zijn vader Nico Gomez ook muzikant is, heeft Raymond naar eigen zeggen niet de geschikte achtergrond om het te maken in de muziekwereld omdat hij veel te beschermd is opgevoed.
Amsterdam
Geboren en getogen in Brussel en Antwerpen, heeft Van het Groenewoud wel Nederlands bloed in zich: beide ouders zijn ras-Amsterdammers. Maar in 1947, drie jaar voor Raymond het levenslicht ziet, ‘vlucht’ het paar naar België om aan legerdienst van vader Gomez te ontsnappen. Als Raymond vijf is, gaan zijn ouders uit elkaar en het jongetje groeit op bij zijn moeder. Hij volgt les aan het atheneum, speelt voetbal en volgt pianolessen.
Bandje
In 1967 richt Van het Groenewoud zijn eerste bandje op, The AB’s. De groepsnaam is afkorting van Antwerp Boys en de muzikanten treden één keer op: tijdens het verjaardagsfeest van de grootmoeder van één van de AB-leden. Van het Groenewoud’s tweede band Why Not houdt het iets langer vol en treedt twee keer op! Daarna speelt Raymond bas in het balorkest van zijn vader. In 1970 komt Raymond dankzij Will Tura terecht bij Johan Verminnen, voor wie hij piano en gitarist speelt en arrangementen schrijft.
Verjaardagscadeau
Een jaar later mag hij, als verjaardagscadeau van zijn vader, twee nummers opnemen. Het publiek zal deze nummers nooit te horen krijgen, maar als Raymond een jaar later hetzelfde cadeau krijgt, brengt hij zijn eerste single uit, met beperkt succes. Intussen heeft hij ook Louisette opgericht. Daarin speelt onder meer ook Erik Van Neygen mee, die in 1990 met Veel te mooi, een duet met de schoojuffrouw Sanne. Met Louisette brengt Van het Groenewoud in 1973 zijn eerste album uit, ‘Je moest eens weten hoe gelukkig ik was’. Op dat album breekt Raymond al meteen met de traditie van Vlaamse troubadoers als Zjef Vanuytsel, maar toont hij zich neo-romanticus die met gevoel voor humor de wereld rondom hem observeert.
Meisjes
Louisette splitst na dit album en Raymond richt Bien Servi op, waarin Louisette-gitarist Jean-Marie Aerts blijft meespelen. Nadat Bien Servi heeft meegespeeld op Ik Doe Niet Meer Mee, houdt Aerts het voor gezien. Jean Blaute vervangt hem en Bien Servi verandert zijn naam in the Millionaires. Blaute zal Van het Groenewoud’s derde album Nooit meer Drinken producen, en dat album levert Raymond’s eerste Vlaamse hitsingle Meisjes op. In 1980 speelt Raymond Je veux de l’amour in voorpremière op Pinkpop, het nummer zal de eerste hit in Nederland zijn: acht weken in de hit veertig.
Produceren
In datzelfde jaar speelt Van het Groenewoud mee in De Witte van Sichem van Robbe de Hert. Drie jaar later zal hij de hoofdrol spelen in Na de liefde van Jaak Boon. In de jaren ’80 trekt Van het Groenewoud zich terug uit de spotlights maar hij blijft zich actief met muziek bezighouden: als producent voor onder anderen Kamagurka en The Employees, hij schrijft muziek voor tv-programma’s en films en wordt hij vader. In 1984 ziet zoontje Jasper het levenslicht, twee jaar later krijgt die een broertje Leander. Tussendoor brengt Van het Groenewoud ook nog eigen werk uit.
Het was de liefde
In 1991 haalt Raymond van het Groenewoud niet alleen in Vlaanderen maar ook in Nederland de nummer één met Liefde voor muziek en de compilatie-cd Meisjes haalt in beide landen goud. De muzikant reist de lage landen rond voor zowel theater- als rockconcerten, waaronder een tour in 1993 met Frank Boeijen en Harry Sacksioni. Daarnaast speelt hij mee op de live-cd Vriend en Vijand van Bram Vermeulen, schrijft hij nummers voor anderen (zo zijn 'Vanavond Ga Ik Uit' en 'Verlangen' van Clouseau een geschenkje van Van het Groenewoud) en blijft hij nieuwe albums uitbrengen.
Goude Prosper
In 1996 krijgt hij van het Vlaamse weekblad Panorama een Gouden Prosper voor zijn gehele werk. Boudewijn de Groot schrijft het voorwoord van het boek met de verzamelde teksten, waardoor Van het Groenewoud erg is ontroerd: "Hem neem ik au sérieux in zijn waardigheid en soberheid. Om dan te moeten lezen dat hij zich zo kan laten gaan in zijn appreciatie voor mijn werk, daar ben ik van gepakt. Daar heb ik meer aan dan aan het feit dat een collega een lied van mij zingt." (Van het Groenewoud in Het Belang van Limburg).
Zuid-Afrika
In 2001 mag Van het Groenewoud spelen in Zuid-Afrika. Een jaar later is Vlaanderen Boven (uit 1979) uitgeroepen tot officieel feestlied van de 11 juli-vieringen, ofwel de viering van de Vlaamse feestdag. Voor hem persoonlijk misschien belangrijker: de familie is weer groter. Luca heet het derde zoontje. In 2005 verschijnt een nieuwe cd.
Egoïst 
