Wildebras
Richard (15 oktober 1946) en Karen Carpenter (2 maart 1950) worden geboren in Newhaven, Connecticut. Broer en zus Carpenter groeien op in een doorsnee Amerikaans gezin. Richard krijgt vanaf zijn 9e jaar pianoles; 'wildebras' Karen toont pas op haar 16de jaar enige interesse voor muziek. Zij leert drummen, wat in die tijd heel ongebruikelijk is voor een meisje, en treedt toe tot de jazzband van haar broer. In die band komt zij er 'per ongeluk' achter dat ze ook een heel goede zangstem heeft. In 1966 wint The Richard Carpenter Trio een talentenjacht, waarna het trio een plaat mag opnemen. Maar de platenmaatschappij vindt de muziek niet goed en beëindigt het contract met het trio zonder dat de plaat wordt uitgebracht.
Herb Alpert
Na deze teleurstelling richt Richard met zijn studievriend John Bettis de groep Spectrum op. Achter de drumkit zit natuurlijk zus Karen, die steeds meer gaat zingen. Speciaal voor haar componeert Richard enkele close harmony liedjes, waarbij hij zich laat inspireren door Burt Bacharach en de Beach Boys. Na het uiteenvallen van Spectrum besluiten Richard en Karen als duo verder te gaan. Ze sturen een bandje met liedjes naar tientallen maatschappijen, waarna saxofonist en platenbaas Herb Alpert als enige contact met hen opneemt. De stem van Karen doet hem namelijk herinneren aan zijn jeugd, toen hij veel luisterde naar de liedjes van Patti Page. Op 22 april 1969 tekenen The Carpenters een platencontract met Alperts platenmaatschappij A&M Records.
Burt Bacharach
In november 1969 maken Richard en Karen als The Carpenters hun debuut met de elpee Offering. Ondanks het hitje Ticket To Ride, een bewerking van de wereldhit van The Beatles, wordt de elpee geen succes. Toch blijft Herb Alpert geloof en vertrouwen in The Carpenters houden. Hij biedt ze opnieuw de kans een elpee op te nemen, maar ditmaal met de hulp van zijn goede vriend Burt Bacharach. Begin 1970 gaan The Carpenters met Bacharach de studio in. Eén van de nummers die The Carpenters met Burt Bacharach opnemen is '(They Long To Be) Close To You', een liedje dat hij en zijn partner Hal David een paar jaar eerder hebben geschreven voor Dionne Warwick. Het liedje zal de definitieve doorbraak inluiden voor The Carpenters.
Grand Gala
In juli 1970 bereiken The Carpenters met '(They Long To Be) Close To You' de eerste plaats van de Amerikaanse hitlijsten. Het liedje is de eerste uit een lange serie van grote hits, waaronder nummers als 'Superstar', 'Yesterday Once More', 'Please Mr. Postman', 'Jambalaya (On The Bayou)', 'Only Yesterday' en 'Top Of The World'. Laatstgenoemde titel geeft precies aan op welke hoogte The Carpenters zich halverwege de jaren zeventig bevinden. Met hun verzorgde easy listening pop vieren zij overal ter wereld succes. Zo verzorgen The Carpenters in 1974 een spectaculair optreden tijdens het door Willem Duys gepresenteerde Grand Gala du Disque in Amsterdam. Karen Carpenter grijpt de gelegenheid aan om nog even achter de drumkit te kruipen en een geweldige solo te geven. The Carpenters zijn op de toppen van hun roem. Van hun elpees Close To You (1970), A Song For You (1972), Now & Then (1973), The Singles 1969 – 1973 (1973) en Horizon (1975) worden wereldwijd miljoenen exemplaren verkocht.
Keerzijde
Maar zoals zo vaak kent het succes ook z’n keerzijde. Zo raakt Richard verslaafd aan drugs en blijft Karen moeite houden met haar eetpatroon. Ze lijdt aan anorexia nervosa en is regelmatig te moe om op te kunnen treden. In 1979 houden The Carpenters het tijdelijk voor gezien. Richard laat zich opnemen in een afkickkliniek om van zijn drugsverslaving af te komen; Karen ligt vanwege gewichtsproblemen en uitputtingsverschijnselen in het ziekenhuis. Eenmaal opgeknapt neemt zij een weinig succesvolle soloplaat op. Pas in 1981 zitten Richard en Karen weer met z’n tweeën in de studio om als The Carpenters een nieuwe plaat op te nemen. Hoewel het album Made In America nog wel enkele kleine hitjes voortbrengt, blijft het grote succes ditmaal uit.
Hartstilstand
Ondertussen heeft Karen zich gestort in een ongelukkig huwelijk dat al snel op de klippen loopt. In januari 1982 gaat zij in therapie om van haar eetstoornis af te komen. Maar alle therapeutische hulp mag niet baten. Op 4 februari 1983 overlijdt Karen Carpenter op 32-jarige leeftijd aan een hartstilstand, een direct gevolg van haar anorexia. Karens dood dompelt de vele fans van The Carpenters in diepe rouw. Haar overlijden zorgt er wel voor dat eetstoornissen als anorexia en boulimia nervosa beter bespreekbaar worden. Eind 1983 verschijnt de officieel laatste studioplaat van The Carpenters, Voice Of The Heart. De elpee wordt onderscheiden met goud. In datzelfde jaar krijgen The Carpenters een ster aan de Hollywood Walk Of Fame. In de jaren die volgen brengt Richard nog verschillende soloplaten uit, overigens zonder het succes te evenaren dat hij ooit samen met zijn zus Karen had.
Uniek
Tot op de dag van vandaag wordt de muziek van The Carpenters gedraaid, gehoord en gekoesterd door miljoenen liefhebbers van easy listening en popmuziek. Hun tijdloze liedjes hebben eeuwigheidswaarde. Door de jaren heen zijn meer dan 100 miljoen platen van hen verkocht. Ongetwijfeld hadden dat er veel meer geweest als Karen Carpenter nog had geleefd. Want dan had de carrière van The Carpenters beslist nog veel langer geduurd. “Karen was unique. She and I were meant to work together. Her fabulous singing and the way our voices blended and the fact that I could write and arrange was meant to be. And the songs are there to prove it,” aldus de inmiddels 64-jarige Richard Carpenter.
We're On Our Way (Live) 
