Our Lady Peace wordt in 1992 opgericht door Michael Maida (zang), Mike Turner (gitaar), Jim Newell (drum) en Chris Eacrett (bas). Michael noemt zich Raine (zijn doopnaam) om verwarring te voorkomen met twee Mikes in de band. Jim wordt later vervangen door Jeremy Taggart. Na het maken van vier demos wordt Our Lady Peace het jaar erop gecontracteerd door Sony Music Canada. Naveed ziet het daglicht in 1994. De single 'Starseed' wordt een hit in Canada en de band opent concerten van Page And Plant, Alanis Morissette en de Rolling Stones. In september 1995 stapt Chris Eacrett uit de band vanwege de overbekende creatieve meningsvewrschillen. Zijn plek wordt overgenomen door Duncan Coutts, een goede vriend van Raine. Een half jaar later begint de band met het opnemen van Clumsy. De eerste single, 'Supermans Dead', wordt een hit en legt het album geen windeieren. Clumsy wordt goud. In de zomer van 1999 presenteert Our Lady Peace het nieuwe album voor 250.000 mensen tijdens Woodstock 99. De meeste songs op Spiritual Machines (2001) zijn geschreven tijdens de tour die de band in 2000 houdt. Geïnspireerd door het boek The Age Of Spiritual Machines van Ray Kurzwell, is het vierde album het eerste conceptalbum van Our Lady Peace. Op het album speelt Pearl Jam drummer Matt Cameron mee om de laatste twee nummers af te maken, na een blessure van Jeremy Taggart. Voor Gravity duiken de heren een studio in op Hawaii. De producer dit keer is Bob Rock (bekend van Aerosmith en Metallica). De zoveelste bandwissel vindt plaats. Steve Mazur is de opvolger van Mike Turner. Gravity debuteert op nummer 9 in de Amerikaanse albumlijst en op nummer 2 in die van Canada. 'Somewhere Out There' is de eerste single van dit album.
Spiritual Machines II 
