'Unieke kwaliteit, en als je Will eenmaal hoort zingen vergeet je hem niet meer', zegt jurylid Pete Waterman (bekend van het producerstrio Stock, Aitken & Waterman. Will Young studeert af in politicologie op de Exeter University. 'Ik wist dat ik wilde zingen maar ik vond het belangrijk om een diploma te hebben, zo had ik altijd iets om op terug te vallen'.
De auditie
Wanneer Will auditie doet voor Pop Idol, zit hij midden in een drie jarige theateropleiding op de The Arts Educational School in Chiswick, Zuid-London. 'Op de universiteit ontdekte ik mijn liefde voor het optreden. Ik was te gast bij verschillende shows en deed wat modellen werk. Ik wist zeker dat ik zanger wilde worden en ik besloot om een cursus beeldende kunst te doen omdat ik dacht dat het me zelfvertrouwen zou geven. En het werkte.'De winst
Voordat hij ontdekt wordt door de camera's van Pop Idols, is hij een doodnormale, onopvallende student die in een bar in London werkt om de eindjes aan elkaar te knopen. Ook zijn auditie aan het populaire TV-programma gaat aan een hoop mensen voorbij. Hij zingt ‘Blame It On The Boogie’ compleet met danspasjes. Volgens Will ligt het aan zijn danspasjes dat hij geen verpletterende indruk heeft achtergelaten. Maar na ‘Light My Fire’ wordt het pas echt duidelijk dat hij beschikt over een goede stem. Na ontelbare audities en tien weken live optreden voor meer dan 13 miljoen kijkers, wint hij op 9 februari 2002 de finale van Pop Idol. Verkoop
De overwinning verbaast Will: 'Ik dacht dat ik geen enkele kans maakte om te winnen, ik wou het gewoon proberen om te kijken wat er zou gebeuren. Ik was verbaasd dat ik telkens door mocht naar de volgende ronde en het deed me realiseren dat zingen hetgeen was wat ik echt wilde doen.' Zijn eerste single ‘Anything is Possible/Evergreen’ wordt twee weken na de finale uitgebracht en verkoopt meer dan 1,1 miljoen exemplaren in de eerste week. Hiermee schrijft Will Young (pop)geschiedenis. Goede doel
Ook met The Doors cover ‘Light My Fire’ en de Beatles cover ‘The Long And Winding Road’ (samen met Gareth Gates) haalt hij de eerste plaats van de Engelse Top 40. In november 2002 verschijnt in Engeland het debuutalbum From Now On. In de eerse week gaan er meer dan 187.000 exemplaren over de toonbank. In dezelfde maand brengt hij de single ‘Don’t Let Me Down/You And I’ uit voor BBC’s Children In Need. De opbrengsten gaan naar dit goede doel. Een stortvloed van awards volgt.
Crying on the Bathroom Floor 
