The Tremeloes

Auditie

In navolging van Buddy Holly & The Crickets richt de Britse zanger Brian Poole in 1958 zijn eigen rock’n’roll-bandje op. Als Brian Poole & The Tremolous maakt de groep furore in de lokale uitgaansgelegenheden in Dagenham, Essex. Door een foutieve spelling van een Engelse muziekjournalist verandert de naam van The Tremolous per ongeluk in The Tremeloes. De groep scoort wat lokale hitjes en mag op Nieuwjaarsdag 1962 samen met een andere ‘beatgroep’ auditie doen bij Decca Records. Die andere, eveneens sterk door Buddy Holly beïnvloede groep is The Beatles. De uitkomst van het verhaal is genoegzaam bekend. De talentenscout van Decca Records biedt Brian Poole & The Tremeloes een platencontract aan en wijst The Beatles af.

Nummer 1

In 1963 scoren Brian Poole & The Tremeloes hun eerste grote hit met het van de Isley Brothers geleende 'Twist And Shout', een nummer dat opmerkelijk genoeg ook een hit wordt voor The Beatles. Nog datzelfde jaar staat de groep met haar versie van 'Do You Love Me' – een cover van The Contours – op de eerste plaats van de Britse hitlijsten, daarmee 'She Loves You' van The Beatles verwijzend naar plaats twee . Ook de volgende twee singles, covers van Roy Orbison’s 'Candy Man' en The Crickets’ 'Someone Someone', worden grote hits.

Smaak

In 1966 start Brian Poole een solocarrière. In de persoon van Len ’Chip’ Hawkes vinden The Tremeloes een geschikte nieuwe zanger. Ook sluit de groep een nieuw platencontract met CBS Records. Daar verschijnt in februari 1967 de eerste single van The Tremeloes nieuw stijl. Het door Cat Stevens geschreven 'Here Comes My Baby' levert The Tremeloes niet alleen een grote hit in Engeland op, maar ook in de rest van Europa. 'Here Comes My Baby' is de eerste uit een serie van grote internationale hits, waaronder 'Silence Is Golden' (1967), 'Even The Bad Times Are Good' (1967), 'My Little Lady' (1968), '(Call Me) Number One' (1969) en 'Me And My Life' (1970). Het zijn allemaal goed in het gehoor liggende popliedjes die zowel in de smaak vallen bij de jeugd als bij de ouders daarvan. Dat vormt ook meteen het heikele punt bij met name de Britse jeugd. Zij vindt The Tremeloes daardoor niet langer ‘hip’ en laat de groep links liggen.

Kroost

In Nederland blijven The Tremeloes het vooralsnog goed doen. Begin jaren zeventig scoort de groep hier diverse hits met liedjes als 'Right Wheel Left Hammer Sham' (1971), 'Helly Buddy' en 'I Like It That Way' (1972). Maar daarna laat het succes hen in de steek. In de loop der jaren brengen The Tremeloes nog verschillende singles en albums uit, zonder dat er ook maar eentje echt succesvol is. Opmerkelijk genoeg deert het de groep niet en blijft zij platen maken en optreden. Zanger Chip Hawkes probeert tevergeefs een solocarrière van de grond te krijgen, waarna hij weer gewoon verder gaat met The Tremeloes. In 1988 verlaat hij de groep definitief om zijn zoon te helpen bij diens zangcarrière. Met resultaat want drie jaar later scoort zoonlief Chesney Hawkes net als zijn vader ook een nummer 1-hit in Engeland. Ook voormalig zanger Brian Poole ziet hoe zijn kroost in zijn voetsporen treedt. Zijn beide dochters Karen en Shelly staan in 1996 als Alisha’s Attic in de Britse hitparade.

Actief

Chip Hawkes en Brian Poole zijn er ook bij wanneer The Tremeloes in 2006 hun 40-jarige jubileum vieren. Dat doen zij met een uitgebreide jubileumtour door Engeland. Dan blijkt dat de oude fans van vroeger hen nog niet zijn vergeten. Vrijwel ieder concert is uitverkocht. Van de originele bezetting maken in 2012 alleen gitarist Rick Westwood en drummer Dave Munden nog actief deel uit van The Tremeloes. Nog ieder weekend treden zij wel ergens op. En of dat nu in Duitsland, België, Nederland en Engeland is, nog altijd weten The Tremeloes de stilte bij het publiek te doorbreken met die ene gouden hit uit 1967: 'Silence Is Golden'.