Wat in 2001 begint als een fictief bandje als afstudeerproject van voorman David Pino, eindigt enkele jaren later in een platendeal en een handjevol albums. In het begin wisselt de samenstelling sterk en lijkt iedereen mee te mogen doen die dat wilt. Dit verandert als de band een platendeal scoort.
Twee EP's
Al in 2001 brengt de band een EP uit en in 2005 wordt deze opgevolgd door de EP Cougar, dat op het onafhankelijke Rotterdamse recordlabel Stardumb Records uitkomt.
Molten City
In 2006 komt het eerste volledige album van El Pino and the Volunteers uit, Molten City. Hiermee weet de band zich behoorlijk in de kijker te spelen. De band wint een Essent Award, wordt genomineerd voor 3VOOR12 Album van het Jaar, toert in het voorprogramma van Johan en speelt op festivals als Lowlands, Noorderslag, Metropolis, De Parade en Oerol.
Verandering samenstelling
Door alle aandacht komt er druk op de band te staan. Dit heeft als gevolg dat Harm Goslink Kuiper (multi-instrumentalist) de band verlaat. Job Roggeveen neemt zijn plaats over op de toetsen. Later wordt Wouter de Waart (drummer) vervangen door Jeroen Klein (bekend van Johan en Spinvis).
The Long-lost Art Of Being Invisible
Als de drummer de band verlaat, zitten ze middenin de opnames van het tweede album. Het is druk en roerig rond de band, maar in november 2009 komt dan eindelijk The Long-lost Art Of Being Invisible in de winkels te liggen. Dit album is experimenteler dan het vorige album en klinkt naar eigen zeggen 'frisser' dan de americana-sound van zijn voorganger. De eerste single is 'There's No Cure For Stupidity'.
El Pino and the Volunteers 
