Tijdens de middelbare school zingt hij in een coverbandje. Ondertussen leert hij een beetje gitaar spelen en begint hij met het schrijven van eigen nummers. Op de universiteit leert Marc zichzelf piano spelen. Als hij zijn huidige universiteit inruilt voor de UCLA universiteit in Los Angeles besluit hij zijn nummers aan een publiek te laten horen. Hij treedt op in verschillende eetgelegenheden. Marc verlooft zich en vertrekt weer, dit jaar naar New York.
Bruiloft
In New York richt hij een 14-koppige swingband op die vooral covers speelt. Met deze band speelt hij onder andere op de bruiloft van Caroline Kennedy, de dochter van John F. Kennedy. Toch wilde hij liever zijn eigen muziek maken en stopte met de band. Hij stuurt demo’s rond en krijgt uiteindelijk een contract bij Atlantic Records. In 1991 komt zijn debuutalbum, simpelweg Marc Cohn getiteld, in de winkels te liggen. De single ‘Walking In Memphis’ wordt een grote hit. Een klein jaar later krijgt hij een Grammy voor beste nieuwkomer. Ook krijgt hij Grammynominaties voor ‘beste nummer’ en ‘beste mannelijke pop zanger’ voor ‘Walking In Memphis’.
Regenseizoen
Cohn hoopt op een herhaling van het succes met van zijn debuutplaat als hij in 1993 The Rainy Seasons uitbrengt. Het album krijgt goede kritieken, maar de verkoop loopt niet goed. In 1998 komt Cahn met Burning The Daze, maar ook dit album stelt qua verkoop teleur. In 2005 krijgt Cohn, op weg naar huis van een optreden, een pistool tegen zijn hoofd gericht. De autodieven schieten, maar de kogel gaat niet door zijn schedel en hij overleeft het drama. In 2007 verschijnt een live EP Join the Parade.
One Road Remains (Live) 
