Buckshot Lefonque wordt in 1994 op initiatief van saxofonist/componist Branford Marsalis in het leven geroepen. Marsalis is dan al minstens twee decennia een veelgevraagd saxofonist en schrijver in de 'muziekbizz'. Zo speelt hij begin jaren '80 in de band van Art Blakey, een prominente jazzmuzikant.
Saxofoon
Een aantal jaren later speelt hij op de platen van jazz-guru Miles Davis. Ook Sting doet in de jaren ’80 beroep op Marsalis’ talenten. (Je kent toch nog wel die prachtige sopraansax-solo in de song 'Englishmen In New York'?). Marsalis wordt echter pas een publieke bekendheid wanneer hij tot 'musical director' van Jay Leno’s Tonight Show wordt benoemd.
Muziekpad
Maar na twee jaar heeft hij genoeg van Jay Leno’s grappen en grollen en voelt zich als 'sidekick' van de presentator een beetje in zijn ego aangetast. Met de band Buckshot Lefonque keert hij de tv-wereld de rug toe en begeeft zich wederom op het creatieve en baanbrekende muziekpad.
Pseudoniem
De onuitspreekbare naam van de band (bukwatte?) is afkomstig van een pseudoniem van saxofonist Cannonball Adderley, dat hij gebruikte op een plaat van een vriend, waarvoor hij van zijn platenmaatschappij geen toestemming had gekregen. Buckshot Lefonque brengt in totaal twee platen uit (Buckshot Lefonque 1994 & Musique Evolution 1997) en is reeds ter ziele. Maar wie weet, hopelijk wordt de band weer opgericht 'another day'?
Music Evolution 
