Muzikale revalidatie
Op weg naar school werd ze op de fiets gegrepen door een terreinwagen en belandde met hersenletsel en halfverlamd in het ziekenhuis. Gedurende het langdurige revalidatieproces adviseerden haar artsen haar om muziek te gaan schrijven als therapie om bepaalde hersengedeeltes te stimuleren en zo het genezingsproces te bevorderen. Ze was al een goede pianiste en wist in het ziekenhuis ook de gitaar onder de knie te krijgen en schreef in een opborrelende vlaag van creativiteit een groot aantal opvallende nummers.Verve
Enkele daarvan kwamen terecht op de in eigen beheer uitgegeven debuut EP ‘Some lessons - the bedroom sessions’, dat na intensieve airplay op de lokale zenders in Philadelphia de aandacht van vele platenmaatschappijen op haar vestigde. Ze tekende uiteindelijk bij het Verve-label, waarna haar officiele debuut ‘Worrisome heart’ wordt internationaal uitgebracht in 2006 en overladen met goede kritieken.Larry Klein
Het nieuwe album werd met haar vaste begeleiders ( Ken Pendergast - bas, Patrick Hughes - trompet en Bryan Rogers - sax) opgenomen onder productionele begeleiding van de ervaren Larry Klein (Herbie Hancock, Don Henley, Peter Gabriel, Walter Brecker) en valt op door de rijke strijkersarrangementen van de bekende arrangeur Vince Mendoza (Al Dimeola, Joni Mitchell, Joe Zawinul).Zwoel
Net als op haar debuut kiest Melody Gardot ook op haar tweede plaat voor een zwoele, ingetogen en volledig akoestische instrumentatie, die ondersteund wordt met flink wat strijkers. Een instrumentatie die alle ruimte geeft aan haar rijke vocalen. Ook op My One And Only Thrill zingt ze immers de sterren van de hemel en weet ze zowel te ontroeren als te verleiden.Late uurtjes
Dankzij de sobere instrumentatie en het lage tempo van de meeste songs is My One And Only Thrill vooral een plaat voor late uurtjes, waarbij het heerlijk wegdromen is. Maar in slaap vallen zul je niet, daarvoor is de zang van Melody Gardot te indringend en te mooi.