Shuggie Otis

Johnny

Hij werd geboren als Johnny Alexander Veliotes, Jr. on November 30, 1953, in Los Angeles, CA, het formidabele muzikale talent van Otis tekende zich al vroeg af. Zijn professionele carriere startte rond 1965. Hij speelde een gitaarsolo op een plaat van zijn vader Johnny Otis. Het werd in 1969 de nummer 29 R&B hit, "Country Girl," uitgebracht door Kent Records. Hij was zo handig op de gitaar dat hij als tiener een zonnebril en een strategisch snorretje van zwarte inkt onder zijn neus droeg om oud genoeg te lijken om in clubs met zijn vader te kunnen optreden.

Shuggy

Toen hij een contract kreeg met CBS Records, maakte Otis virtuose met gitaar gelardeerde R&B/West Coast blues platen. Zijn eerste LP was "Al Kooper Introduces Shuggie Otis" op CBS. Johnny Otis produceerde zelf in 1970: "Here Comes Shuggie Otis", dat uitkwam op Epic Records. Zijn "Freedom Flight" kwam uit in september 1971, daarop stond ook de originele versie van "Strawberry Letter 23," hte eart-brekende "Someone's Always Singing," "Ice Cold Daydream," èn het bluesy "Me and My Woman," medegeschreven dooor Otis en Gene Barge (die we nog kennen van zijn samenwerking met Chess Records, Chuck Willis, en Natalie Cole).

Multi-instrumentalist

De LP "Inspiration Information" verscheen in oktober 1974, en daarop speelde Otis alle instrumenten van de jazzy en Latin-swingende R&B nummers. De LP was een van de eerste platen waarop de electronische rithme-box figureerde in plaats van het gebruikelijke orgel. Verder bevatte "Inspiration Information," het slepende "Sparkle City," de zoete ballad "Outtamihead," en de lekkere, snaarrijke "Island Letter" die de flipside werd van de single "Inspiration Information."

Goudmijn

George Johnson van de Brothers Johnson had verkering met een van de nichtjes van Otis, en zij gaf Johnson een copie van "Freedom Flight". George viel onmiddelijk voor "Ice Cold Daydream" en "Strawberry Letter 23." Dat laatste liedje was gespeeld op het trouwfeest van zijn broer Louis Johnson als de bruidsmars. Louis stelde het lied voor aan hun producer Quincy Jones voor hun nieuwe album. Het complexe gitaarwerk werd verzorgd door Lee Ritenour. Deze versie van de Brothers Johnson zit dicht bij Otis' originele versie.

Vader

Later in de jaren '90 speelde Otis met zijn eigen band veel in noord California en was vaak op toernee. Zijn zoon, Lucky Otis, speelde bas met de Johnny Otis' band.