Plastic Bertrand

Dat verandert als hij voor zichzelf het imago Plastic Bertrand creëert, de naam leent hij van punkjournalist Bert Bertrand. Met het grote singlesucces van ‘Ça Plane Pour Moi’, in feite een persiflage op de punk, meet hij zich het leven aan van een grote punkster, compleet met verwoeste hotelkamers.

Pogo pogo

Met de opvolgende single ‘Pogo Pogo’ en ook met het nummer ‘Tout petit la planète’ lukt het niet meer het eerdere succes te evenaren. Plastic Bertrand brengt tot 1982 een aantal albums uit.

Cultstatus

In de Verenigde Staten maar vooral in Canada (een nog onbekende {l}Céline Dion{/l} is een keer zijn voorprogramma) behoudt hij nog enige tijd een zekere cultstatus. ‘Ça Plane Pour Moi’ wordt onder meer later gecoverd door Thee Headcotees, Telex, Richard Thomson, Sonic Youth en The Presidents Of The USA.

Eurovisie songfestival

In 1986 vertegenwoordigt hij Luxemburg bij het Eurovisie Songfestival. Hij eindigt met het nummer ‘Amour Amour’ teleurstellend als een na laatste. In 1988 heeft Plastic Bertrand nog een zeker succes met het New Beat-nummer ‘Slave To The Beat’.

Scrabbelen

Behalve kampioen scrabbelen is hij tegenwoordig ook eigenaar van een kunstgalerie. Hij produceert tevens klassiek werk van hedendaagse componisten. In 2003 brengt Plastic Bertrand de cd Ultra Terrestre uit.

Rechtzaak

In 2006 wint de zanger een rechtszaak die tegen hem is aangespannen door Lou De Prijck, de producer van Ça plane pour moi. De Prijck probeerde middels deze rechtszaak de rechten op dit nummer te verwerven en beweert dat Plastic Bertrand het nummer niet zelf heeft gezongen.

Dandy Bandit

Tot ieders verassing brengt Bertrand in 2008 opnieuw een album, Dandy Bandit, uit. Deze cd is niet zo succesvol als zijn eerdere werk.