Baton rouge
Deze meester (1936) van de Chicago Blues begint in Baton Rouge al begin jaren vijftig muziek te maken. Wanneer hij in 1957 de overstap naar Chicago maakt, verovert hij de stad. Guy werkt er met zijn idool en mentor Muddy Waters, maar ook met Freddy King, Otis Rush, Magic Sam en Willie Dixon. In de jaren zestig onmoet hij harmonicaspeler Junior Wells, een man die lang zijn bloedbroeder zal zijn op een reeks legendarische platen en op het podium.
Faam
Eind jaren tachtig volgt eindelijk een bredere erkenning. Grote namen als Stevie Ray Vaughan en Eric Clapton laten zijn naam zo vaak mogelijk vallen. Clapton noemt Guy onomwonden zijn favoriete bluesgitarist, en zo'n compliment helpt natuurlijk enorm. Buddy Guy vindt in de jaren negentig onderdak bij een nieuwe platenfirma, die alles doet om zijn faam nog verder te verspreiden. Dat werpt zijn vruchten af. Hij brengt een reeks succesvolle cd's uit, houdt daar drie Grammy's aan over en wint ook tijdens zijn energieke concerten nieuwe zieltjes. Want het concertpodium, dat is nog altijd de plaats waar de blues het meest tot leven komt. En daar is Buddy Guy op zijn best als een gedreven performer, die schitterend slalomt tussen zijn eigen, indrukwekkende songcatalogus en imitaties van Clapton, Vaughan en Hendrix.
Live At Cotati Cabaret 1984 
