In 1988 richten rapper Speech (Todd Thomas) en DJ Headliner (Timothy Barnwell) - studiegenoten van de kunstacademie in Atlanta - een band op. De twee maken gangsta rap onder de naam Disciples of Lurical Rebellion, maar na het horen van hardcore rapgroep Public Enemy besluiten ze over te stappen naar een meer positieve, (Afro-)maatschappelijk bewuste manier van muziek maken. De oorspronkelijke band wordt uitgebreid met een zangeres, een percussionist, twee dansers en een spiritueel adviseur. Op dat moment is Arrested Development geboren. De groep moet drie jaar, vijf maanden en twee dagen op een platencontract wachten. En de naam van hun eerste baanbrekende album? Precies! Three Years, Five Months And Two Days In The Life Of.... Dit album komt uit in 1992, het jaar waarin Arrested Development de wereld verovert met singles als 'Tenessee', 'People Everyday', en 'Mr. Wendal'. Deze singles belanden alle in de Amerikaanse Top 10 en kunnen in goud aan de muur gehangen worden. Ook kunnen er een aantal Grammy’s opgehaald worden: voor Beste Rap Album en Beste Nieuwkomer. Het muziekmagazine Rolling Stone roept Arrested Development uit tot band van het jaar. In 1993 spelen ze op het beroemde Amerikaanse popfestival Lollapalooza en nemen bovendien –in navolging van de door MTV gestarte hype- een Unplugged album op. Van dit album komt het nummer 'Revolution' op de soundtrack terecht van de door Spike Lee geregisseerde film Malcolm X. Maar dan begint het te rommelen in de band. Zangeres Dionne Farris (vocaliste op 'Tennesse') stapt op om een solo-carrière te beginnen. Speech gooit vervolgens DJ Headliner eruit om hem te vervangen door DJ Kwesi Asuo. En er wordt een extra bassist, een danser en wat zangers toegevoegd. In deze nieuwe bezetting neemt Arrested Development het tweede album op: Zingalamaduni (1994). (De titel betekent 'Bijenkorf van Culturen' in het Swahili.) Maar helaas, het album verkoopt slecht. Bovendien wordt Speech, die voor de Milwaukee Community Journal een column schrijft over rassenkwesties, behoorlijk bekritiseerd. Zijn uitgesproken politieke ideeën komen steeds meer op de voorgrond te staan. Daarbij verwijt de band hem teveel controle uit te willen oefenen. Speech doet vervolgens nog wat wanhopige pogingen om de band bij elkaar te houden maar in 1996 gaat Arrested Development officieel uit elkaar. Speech gaat solo en neemt het album Speech (1996) op. Inmiddels heeft frontman Speech de band Arrested Development nieuw leven ingeblazen. Hij heeft een band geformeerd met andere bandleden en toert voornamelijk in Japan. Ook de cd Spiritual People (2000) is, vreemdgenoeg, alleen in Azië verkrijgbaar. Maar op onderstaande site kan je wat muziek luisteren. (NB: niet voor niets heet die officiële site van Arrested Development www.speechmusic. Frontman Speech weet niet van ophouden en blijkt maar weer het brein achter de sympathieke band te zijn!)
Bullets In The Chamber 
