Op de vroege ochtend van 14 maart 1945 wordt Hermannus Jantinus van Veen geboren in het Stads Academisch Ziekenhuis van Utrecht. Samen met z’n twee zusjes Hanneke en Mary groeit hij op in een socialistisch arbeidersgezin, waarvan vader Van Veen als typograaf bij de krant werkt en moeder thuis het huishouden bestiert. Het zien van een voorstelling van het Scapinoballet maakt grote indruk op de dan zesjarige Herman. “Vanaf dat moment wilde ik niet langer voetballer bij DOS worden, niet langer Erik de Noorman, Ivanhoe, niet langer piloot of kapitein, maar wilde ik zo’n danser worden en harlekijn,” aldus Herman.
Cruijff
Op jonge leeftijd krijgt Herman vioollessen. Na z’n middelbare school gaat hij naar het Utrechts Conservatorium, waar hij een klassieke opleiding krijgt. Zelf vindt Herman jazz en volksmuziek veel interessanter. Na het behalen van z’n diploma richt hij met zijn studiegenoten Erik van der Wurff en Laurens van Rooyen het theaterbedrijfje Harlekijn op. In 1965 maakt Herman zijn theaterdebuut met het programma Harlekijn. Het programma krijgt lovende recensies. Herman wordt door de pers een wonderkind genoemd, ‘de Cruijff van het toneel’.
Roes
Harlekijn is de eerste van duizenden voorstellingen die Herman in vier talen speelt en hem in theaters over de hele wereld brengen, van Carré tot Broadway. Want ook in België, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Engeland, Australië, Zuid-Afrika, Canada en de Verenigde Staten vindt men ‘Hurmen Fan Feen’ een fenomeen. “We leefden in een roes van voorstelling naar voorstelling. Interviews, tv-programma’s, platenstudio’s, schrijven, meisjes, café’s, fans, euforie,” vertelt Herman, die in 1976 uit handen van Wim Kan de prestigieuze Louis Davidsring krijgt uitgereikt. “Ik was altijd aan het werk, altijd onderweg. Werd meedogenloos verliefd op de actrice Marlous Fluitsma. Mijn huwelijk met Marijke Hoffman liep op de klippen. Was volledig van de kaart. Kon het niet meer volgen. Probeerde mijn onmacht te formuleren in een film.” En zo speelt Herman in de film Uit Elkaar (1979) een gescheiden man naast zijn tegenspeelster Monique van der Ven. Later speelt Herman ook mee in films als Ciske de Rat (1984) – waarvoor hij de muziek schrijft van de hit Ik Voel Me Zo Verdomd Alleen – en Nachtvlinder (1999), waarover hij ook de regie voert.
Alfred J. Kwak
Ondertussen trekt Herman met zijn voorstellingen onvermoeibaar de wereld rond. Zijn voorstelling Alfred Jodokus Kwak gaat een geheel eigen leven leiden, wanneer van de moedige en maatschappijkritische eend eerst een prentenboek en later een animatieserie wordt gemaakt die wereldwijd op televisie wordt uitgezonden. Een groot deel van de inkomsten van Kwak komen ten goede aan de Stichting Columbine, de Stichting Alfred Jodokus Kwak, de Stichting Roos en de Herman van Veen Foundation, stuk voor stuk organisaties die zich inzetten voor de rechten van het kind door middel van kennisoverdracht en het financieren van kleinschalige projecten in ontwikkelingslanden. Tevens is Herman ambassadeur van UNICEF en de Stichting Music In The Middle East.
Prijzen
In de loop der jaren heeft Herman tientallen nationale en internationale prijzen ontvangen, waaronder acht Edisons, de Radio 2 Zendtijdprijs, de Goldene Kamera, de Prix Humanité, de World Peace Flame en Planetary Consciousness Award, een onderscheiding die ook Michail Gorbatsjov en Nelson Mandela ten deel viel. Tot op heden bracht hij 150 albums uit, waarvan wereldwijd meer dan 80 miljoen exemplaren zijn verkocht.
Ridder
Na de dood van zijn ouders is Herman gaan schilderen. Hij maakt voornamelijk monochroom abstract werk, dat inmiddels in een aantal Europese galeries en musea te zien is. In februari 2008 wordt een Nederlandse postzegel van hem uitgebracht. In datzelfde jaar speelt Herman zijn 400ste voorstelling in het door hem zo geliefde Koninklijke theater Carré. Na de voorstelling wordt hij door koningin Beatrix benoemd als Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Deze hoge onderscheiding wordt hem opgespeld door minister Plasterk van OCW. In 2009 speelt Herman weer tientallen theatervoorstellingen in Nederland, België, Duitsland en Amerika.
Dat Kun Je Wel Zien Live In Carré 
